Сув ҳаёт манбаи. Бас, шундай экан, унинг ҳар томчисини  кўз қорачиғимиздай асраб-авайлашимиз зарур.

- Бу борада барчага намуна бўлаётган инсонлар борлигидан фахрланаман. Бир онахонни яхши биламан. Онахон қаерга борсалар, айниқса, ёшлардан сувни исроф қилмаслик, булғамаслик ҳақида панд-насиҳатларини асло аямайди. Бизнинг зилол, шифобахш сувимизга ўхшаган оби ҳаёт дунёнинг ҳеч бир жойида йўқ, дейишдан ҳеч ҳам чарчамайдилар. Онахоннинг сўзларидан тўғри хулоса чиқариб, сувга меҳр билан муносабатда бўлаётган ёшларга ҳавасим келади.

Бироқ гоҳида чиқиндиларни сувга супураётган, ҳатто кирларини оқин сувга чайқаётган қиз жувонларга назаримиз тушиб қолади. Аммо бундай аянчли ҳолатни кўриб-кўрмасликка, билиб-билмасликка олаётганлигимиз, бу каби салбий ҳолатларни илдиз отишига сабаб бўлмаяптимикан? Бепарволик хавфли иллат ҳисобланади. Ана шу иллатдан қанчалик тез қутулсак, энг биринчи ўзимизга, қолаверса, жамиятга катта наф келтирган бўламиз.

К. Норбоева, 44-сонли ИЧБУИДТМ бошланғич

синф ўқитувчиси.