Шу йилнинг июль ойи мобайнида давлатимиз раҳбари иштирокида жамият ҳаётининг қатор долзарб масалаларига бағишлаган видеоселектор йиғилишлари ўтказилди. Уларда кўтарилган муаммолар, билдирилган фикр-мулоҳазалар бошқалар каби менда ҳам чуқур таассурот қолдирди. Айниқса, таълим соҳасини такомиллаштиришга қаратилган саъй-ҳаракатлар натижаси ҳозирча кўнгилдагидай эмаслиги таъкидланди.

Кейинги пайтда бизда бир иллат кескин урчиб кетди. Гап буюк ўтмишдошларимиз билан мақтаниш, улар шаънига  ҳамду санолар ўқиш билан гўёки ўзимизнинг ишимизни кўкларга кўтараётганимиз ҳақида бормоқда. Чиндан ҳам Хоразмий ва Беруний, Улуғбек ёки Навоийни бутун жаҳон  тан олади. Ибн Сино ва Фарғоний ҳақида ҳам шундай дейиш мумкин. Лекин ҳеч ким ўртага савол ташламайди - нега айни замонда шундай алломалар етишиб чиқмаяпти? Қолаверса, бунга сабаб нима?

Албатта, биринчи навбатда, мактабларда таълим-тарбия самарадорлигини ошириш талаб этилади. Бунинг учун эса шу соҳа раҳбарлари, ўқитувчилар ва ота-оналар ҳам жон куйдиришлари зарур. Барча таълим масканларига бир хил назар билан қараш лозим. Ўзингиз ўйлаб кўринг: айрим мактабларда компьютер етарли даражада бор, бошқасида эса меъёр даражасидан кам. Ахир барча ўғил-қизлар халқимиз фарзанди-ку...

Мактаблардаги синфлар ўқувчилари сонини мақбуллаштириш ҳақида жуда кўп гапирилади. Лекин аҳвол ҳеч ўзгармайди. Чунки бу масалани ҳал этиш молия ташкилотлари ходимларига ташлаб қўйилган. Уларнинг вазифаси эса давлат маблағини ҳар қандай йўл билан тежашдан иборат.

Сўнгги йилларда муаллимнинг жамиятдаги мавқеини ошириш учун кўп иш қилинди. Энди ҳурматли устозларимизнинг кўплари бунга жавобан ишламоқдалар. Бироқ айримлари эскича қолипда ишлашда давом этмоқдалар. Бу кетишда қачонгача  ота-оналар фарзандлари учун у ёки бу фан бўйича репетитор, ўқув марказлари қидириб юрадилар? Мактаб сабоқларининг самараси қаерда қолади бундай ҳолда? Ўқитувчиларимиз орасида олий  таълимдан сўнг ўз билимини ошириш тўғрисида қайғурмаётганлар борлиги ҳам ачинарлидир.

Бутун жамиятни қийнаётган масалалардан бири - дарсликлардир. Уларнинг савияси ҳақида кўп ва хўп ёзилди, гапирилди. Аммо Халқ таълими вазирлиги бу борада лоқайдлик "тўнини еча олмаяпти". Агар битта китобни ёзиш ва тасдиқлатиш учун уч-тўрт йил кетишини ҳисобга олсак, яқин орада мазкур муаммо ҳал бўлмайди.

Хуллас, айтаверсак, гап кўп. Хулоса шуки, таълим-тарбия ҳақида ҳамма бирдай ҳамжиҳатлик билан бош қотириши керак. Шу ўринда сиз азиз газетхонларга ҳам савол билан мурожаат этмоқчимиз: Сизларда ҳам қандайдир фойдали таклиф ва мулоҳазалар бордир. Демак, уларни ўртага ташлаш, тегишли идоралар ва кенг жамоатчилик иштирокида ўрганиб чиқиш, талаб этилади. Бир сўз билан айтганда, фаол бўлайлик! Зеро, таълимга эътибор - келажакка эътибор эканлигини ҳамиша ёдда тутайлик.

Анорбой ОЛИМОВ.

Сайт материалларидан фойдаланилганда www.kosonsoynoma.uz манбаси кўрсатилиши шарт.

Сайт Наманган вилояти ҳокимлигининг Компьютерлаштириш маркази томонидан ишлаб чиқилган.